مغفرت الهی با صرف ذکر استغفار محقق نمی‌شود | بشر برای رسیدن به کمال به امید و دین نیازمند است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید، چهارشنبه شب در ویژه برنامه معارفی ماه مبارک رمضان که از شبکه دوم سیما پخش شد، با بیان این که ماه مبارک رمضان، ماه رحمت و مغفرت الهی است، اظهار داشت: خوشا به حال کسانی که در این ماه بتوانند بر تمامی گناهان خود قلم عفو کشیده و به درجات عالی مغفرت نائل شوند.
وی با تأکید بر این که بشر برای رسیدن به کمال به دو نیروی امید و دین نیازمند است، ابراز داشت: چنانچه امید، همه زندگی انسان را تشکیل دهد، دیگر بیمی از عذاب الهی در او نخواهد بود، از این رو آن انسان هیچ‌گاه نمی‌تواند به حدی از کمال برسد.
حضرت آیت‌الله سبحانی با اشاره به آن که انبیای الهی مبشر و منذر هستند، تصریح کرد: همانطور که انسان صرفاً با امید نمی‌تواند به کمال برسد، اگر سرتاپای او بیم و ترس باشد باز هم به کمال نخواهد رسید.
بهره‌گیری از امید به مغفرت و بیم از عذاب الهی دو اصل تربیتی معتبر است
وی افزود: انبیای الهی از یک سو مردم را به رحمت و مغفرت الهی بشارت می‌دهند و از سوی دیگر آنها را از عذاب الهی می‌ترسانند. بهره‌گیری از امید به مغفرت و بیم از عذاب الهی دو اصل تربیتی معتبر است.
استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: چنانچه معلمی بخواهد دانش‌آموزانش در تحصیل علوم کوشا باشند، باید در تربیت آنها از دو اصل امید و خوف استفاده کند. بنابراین استاد علاوه بر آن که باید فرزندان علمی خود را به تحصیل علوم تشویق کند، در عین حال نیز باید آنها را از عواقب بدتحصیلی بترساند.
وی عنوان کرد: خلاق متعال در آیه شریفه 53 سوره مبارکه زمر به انبیا دستور می‌دهد تا مردم را از رحمت الهی امیدوار کنند، آیه مذکور یکی از آیه‌های روشنی است که به بشر امید می‌بخشد، ماه مبارک رمضان، ماه رحمت و مغفرت الهی است، بنابراین باید تلاش کنیم تا در این ماه خود را با مغفرت الهی روبرو سازیم.
وی با تأکید بر این که مغفرت الهی صرفاً با ذکر «أَسْتَغْفِرُاللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» محقق نمی‌شود، گفت: بی‌تردید برای بخشوده شدن گناهانمان باید کار‌هایی انجام دهیم. ادا کردن حقوقی که از مردم برگردن ما است و انجام واجبات فوت شده یکی از مهم‌ترین شرایط استغفار از گناهان است.
باز شدن راه توبه موجب جری شدن انسان به ارتکاب گناه نخواهد شد
این مرجع تقلید با اشاره به این که بیان ذکر بدون توجه قلبی به محتوای آن، چیزی جز لغو نیست، اظهار داشت: گاهی از اوقات افرادی هستند که تسبیح در دست می‌گیرند و بدون آن که متوجه کلامشان باشند، مدام ذکر «أَسْتَغْفِرُاللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» را زمزمه می‌کنند.
وی ابراز داشت: در روایتی از حضرت علی(ع) وجود دارد که آن حضرت، ادای حقوق مردم(حق‌الناس)، انجام واجبات الهی(نماز و روزه قضا)، پشیمانی بر اعمال و گناهان گذشته و تصمیم بر گناه نکردن را شرایط پذیرش استغفار معرفی کرده است.
حضرت آیت‌الله سبحانی ادامه داد: امیر مؤمنان(ع) در ادامه روایت دو شرط دیگر را بیان کردند. آن هم این که اگر شخصی با پول حرام بدن خود را پرورش داده است، برای ذوب آن گوشت حرام باید لاغر شود و همانطور که لذت معصیت را چشیده است، باید درد اطاعت را نیز بر خود هموار کند.
وی خاطرنشان کرد: بی‌تردید باز شدن راه توبه موجب جری شدن انسان به ارتکاب گناه نخواهد شد. اگر راه توبه برای گناهکاران باز نباشد، شخصی که چند بار مرتکب گناه شده باشد، دیگر امیدی به بخشوده شدن نداشته و از راه کج بازنخواهد گشت./878/پ۲۰۲/ق